هر بار که قلم در دست گرفتیم احساس کردیم که عاشق تر شده ایم،
احساس کردیم که با هر نوشته، لوح نیمه سیاه قلبمان رو به سپیدی می رود،
احساس کردیم که یک گام به شما نزدیکتر شده ایم.
هر بار که قلم در دست گرفتیم، احساس کردیم که مهیای پروازیم،
مصداق همان جوانهایی شدیم که پدرت، امام حسن عسکری(ع) فرمود:
«پسرم! در آخرالزمان جوانانی می آیند که همچون پرنده ای که به دنبال آشیان خود می گردد، به دنبال تو می گردند»،
اما هیچ گاه آشیانمان را نیافتیم.
نظرات شما عزیزان: